Verhuur van onroerende zaken is vrijgesteld van omzetbelasting, zo luidt de hoofdregel. Hierop bestaan een aantal belangrijke uitzonderingen. Zo kan de verhuur van vakantiewoningen en de verhuur van parkeerplaatsen verplicht belast zijn met btw. Ook kunnen huurder en verhuurder onder voorwaarden kiezen voor btw-belaste verhuur.
In de praktijk is het niet altijd duidelijk of voor de btw-heffing sprake is van normale verhuur van onroerende zaken of van een andere prestatie, verplicht belast met btw. Die onduidelijkheid kan bij ondernemers tot grote financiële gevolgen leiden. Allereerst dient de ondernemer daarom na te gaan of hij onroerende zaken verhuurt of huurt. Echter, de nationale wetgeving noch de Europese wetgeving bevat een definitie van het begrip verhuur. De Europese rechter oordeelde dat voor de btw-heffing sprake is van verhuur als de verhuurder tegen vergoeding en voor een overeengekomen tijdsduur aan de huurder het recht verleent om een onroerende zaak exclusief te gebruiken als ware de huurder de eigenaar van de onroerende zaak. Voorts oordeelde de Europese rechter dat verhuur vaak een betrekkelijke passieve activiteit is. De verhuurder biedt als het ware ‘alleen’ de onroerende zaak aan en verricht vaak geen andere noemenswaardige prestaties. zie verder Accountancynieuws